Czym jest współczynnik A/V budynku?

Budując nowoczesny budynek pasywny warto postawić na sprawdzone rozwiązania technologiczne, a także sposoby jego projektowania. Obiekty te nie mogą być „dowolnego kształtu”. Na energooszczędność konstrukcji ma bowiem wpływ zarówno kształt bryły, jak i materiały użyte do jego produkcji.

Jaki jest optymalny kształt budynku pasywnego?

Przystępując do projektowania bryły domu energooszczędnego należy oprzeć go na planie kwadratu lub prostokąta, a sam dach powinien być prosty, najlepiej jednospadowy o niewielkim kącie nachylenia. Za wszelką cenę należy unikać zdobień w postać wykuszy, balkonów, gdyż to będzie zwiększało straty ciepła.

Skąd wiadomo, że bryła budynku pasywnego jest optymalna?

Budynki pasywne powinny mieć możliwie jak najniższy współczynnik A/V. A to pole powierzchni wszystkich przegród, oddzielających część ogrzewaną budynku od powietrza zewnętrznego, gruntu i przyległych pomieszczeń nie ogrzewanych, liczona po obrysie zewnętrznym [m2]. V – kubatura ogrzewanej części budynku, pomniejszona o podcienie, balkony, loggie, galerie itp. liczona po obrysie budynku [m3]. Jednostką współczynnika kształtu budynku jest 1/m. Idealny budynek ma kształt zbliżony do kuli bądź sześcianu o najmniejszym współczynnikiem A/V.

W jakim celu należy analizować wartość współczynnika kształtu A/V?

Wartość współczynnika A/V dla budynków pasywnych waha się od 0,75 do 1,25. Oznacza to, że stosunek pola powierzchni (po obrysie ścian zewnętrznych) do objętości budynku jest zbliżony i na 1 m2 powierzchni przypada ok. 1 m3 objętości budynku. Stosowanie się do wytycznych maksymalnych wartości współczynnika A/V można uniknąć powstania mostków cieplnych. Wraz z redukcją stosunku A/V można zaobserwować spadek strat ciepła w obiekcie budowlanym. Nadanie bryle zwartego kształtu i zmniejszenie stosunku A/V umożliwia wspomnianą redukcję strat ciepła. Doprowadzenie do wysokiej izolacyjności termicznej budynku pozwala zachować dużą swobodę do kształtowania brył budynków pasywnych.