Na czym polega zjawisko dyfuzji pary wodnej w domu pasywnym?

Budownictwo pasywne jest w rozkwicie. Człowiek lubi mieszkać dobrze, wygodnie i co najważniejsze tanio. Dom pasywny pozwala na czerpanie tych właśnie korzyści pełnymi garściami. Te wykonane z najnowszej generacji materiałów z użyciem nowoczesnej technologii bez problemu radzą sobie ze zjawiskiem paroprzepuszczalności konstrukcji.

Na czym polega zjawisko dyfuzji pary wodnej?

W wyniku różnic temperatur i wilgotności powietrza między ścianami budynku występują różne wartości ciśnienia pary wodnej. Cząsteczki wody samoczynnie dążą do wyrównania tych różnic czyli przechodzą przez przegrody budynku, które są naturalną barierą do zaistnienia tego procesu. Przenikanie odbywa się w stronę niższego ciśnienia. Im większa różnica ciśnień panuje pomiędzy stronami przegrody budynku, tym większy jest transfer wilgoci.

Ruch wilgoci w domu, również w tym w technologii pasywnej nie jest niczym nadzwyczajnym. Podczas tego procesu pojawia się ryzyko kondensacji – skroplenia – pary wodnej na powierzchni albo wewnątrz przegrody. Dlatego kluczowe jest jeszcze na etapie budowy dopracowanie sprawnego systemu wentylacji, doboru odpowiednich materiałów izolacyjnych. Należy w taki sposób projektować warstwy konstrukcyjne, by najbliżej wnętrza znajdowały się te z najwyższym oporem dyfuzyjnym, a ostatnia, zewnętrzna warstwa miała najniższy opór dyfuzyjny.

Dlaczego nie można zapomnieć o paroprzepuszczalności w domu pasywnym?

Domy pasywne to budynki, których eksploatacja pochłania znacznie mniej energii niż w przypadku domów „tradycyjnych”. Związane jest to z rocznym zapotrzebowaniem na energię użytkową do ogrzewania i wentylacji. To tzw. współczynnik EUco, który w przypadku domów pasywnych nie może być wyższy niż 15 kWh/(m² na rok). Stosowanie bez gruntownej wiedzy technicznej coraz nowocześniejszych materiałów izolacyjnych może stać się pułapką. Zawsze trzeba przy ich wyborze kierować się uwarunkowaniami klimatycznymi oraz sposobem wykorzystania ich podawanych przez producenta, celem uniknięcia nadmiaru ilości wody w powietrzu.